De tijd gaat zo verschrikkelijk snel dat ik in oktober vergeten ben een nieuw bericht op mijn blog te plaatsen. Zo druk bezig was ik om me voor te bereiden op de winter en me optimaal te beschermen tegen de kou van de winter. Door het ouder worden en de artrose begint mijn lichaam steeds meer moeite te krijgen om die kou aan te kunnen. Zie ik anderen nog vrolijk fietsen zonder muts, sjaal en wanten, mijn oren, nek en handen vragen om bescherming. Zo heb ik een nieuwe winterjas gemaakt van allemaal resten gordijnstof, waarbij ook fluweel. (Is nu weer heel modern!) De kleuren zijn donker- en middelblauw en zilvergrijs. Dus heb ik daar ook nog een lussensjaal bij gehaakt, een col gebreid voor als het echt vriest die ik over mijn mond en neus kan trekken en een muts gebreid met een gehaakte lussenrand aan de onderkant. Ik ben lid geworden van een haakclub op facebook en de prachtigste dingen komen daar voorbij. Ons land zit echt vol met geweldige handwerksters. Ik ben inmiddels ook lid geworden van een haakclub in het wijkcentrum van de Kersenboogerd en leer zo heel leuke mensen kennen, die me zeer inspireren. Als ik het ene project af heb, ligt het volgende al op me te wachten. Tijd om te schrijven blijft er nauwelijks over en achter de computer zit ik niet echt vaak. Komt ook omdat ik nu een smartphone heb, waarmee ik het nodige kan opzoeken. Tussendoor af en toe een naaiproject. Ik ben bijna klaar met een gevoerd colbertjasje met allerlei sierritsjes. Ik maak het mezelf ook niet echt makkelijk, maar kijk gewoon naar wat ik leuk vind en als ik niet weet hoe iets moet, zoek ik op internet waar zat filmpjes met naaiadviezen staan. Zodra dat jasje klaar is ga ik verder met het ontwerpen van mijn kerstkaart van dit jaar. Het idee ervoor heb ik al, gewoon een miniatuur van het zelf ontworpen kantklosproject wat ik nu onder handen heb en erg kleurrijk wordt. De weken vliegen werkelijk voorbij omdat ik zoveel leuke dingen omhanden heb.

Afgelopen weekend waren Wim en ik 47 jaar getrouwd. We hebben dit gevierd met ons tweetjes met een dagje sauna en de dag ervoor waren we voor de lunch te gast bij het gezin van onze oudste zoon en voor het diner bij het gezin van de vriendin van onze jongste zoon. We hebben ons heerlijk laten verwennen. Nog 3 jaartjes te gaan voor ons gouden feest. Laten we hopen dat we al die tijd goed gezond blijven allemaal. Ook hoop ik dat onze jongste zoon binnenkort geopereerd kan worden aan zijn nekhernia en dan van zijn pijn af is en het gewone leven weer zijn gang kan gaan. Gezondheid is toch het allerbelangrijkste heb ik ook deze week weer gemerkt. Ik kreeg ook al last van mijn nek, dit bleek toch te maken te hebben met een stuk geschiedenis wat op die manier de aandacht vroeg en die heb ik het gegeven. Gelukkig begint de pijn alweer af te nemen zodat ik weer lekker, ongestoord kan slapen.

Binnenkort wordt onze w.c. opgeknapt. Wim is al druk bezig om de tegeltjes eraf te halen, wat nog een hele klus is in zo’n kleine ruimte. Dan krijgen we een hangtoilet die hoger zit en aan de voorkant meer ruimte om te gaan staan en zitten, wat geen overbodige luxe is. Meteen alles opnieuw betegelen en ook die ruimte is weer gemoderniseerd. Zo blijven we altijd lekker bezig.