Deze zomer stond bol van de hectiek en was zeer enerverend. Na onze zesdaagse reis naar Rugen eerst de ooglidcorrectie, daarna in de eerste week van de schoolvakantie van maandag tot vrijdag oppassen op onze kleindochters Nikki en Dzejla. Op de donderdag in die week het bericht dat de moeder van Dzejla, onze schoondochter Sanela, onwel was geworden, gevallen was en daarbij een schedelbreuk en hersenbloeding had opgelopen. Wat een schrik en wat een zorgen ineens erbij, want hoe ernstig is het en hoe gaat ze hieruit komen? Tijdens ons eerste bezoek in het ziekenhuis in Amstelveen konden we maar heel even blijven, zoveel hoofdpijn had ze. Gelukkig was ze wel goed aanspreekbaar en waren de verlammingsverschijnselen aan haar linkerbeen alweer verdwenen. Wel was er gehoorschade aan de kant van de breuk. Dan de vragen: Wanneer mag en kan ze naar huis? Welke zorg is er beschikbaar in deze vakantieperiode? Wij hadden op dat moment echt last van het feit dat wij voor die hulp te ver woonden en te oud waren.

Gelukkig viel de uiteindelijke schade mee, kwam een nichtje uit Bosnië over om haar te helpen zodat de kinderen ook weer thuis konden komen en moesten we haar temperen in haar werkdrift om in haar nieuwe baan aan de slag te gaan. Inmiddels is ze alweer een paar weken aan het werk in haar nieuwe baan, is de gehoorschade weggetrokken en haar hulp weer terug naar Bosnië. De kinderen gaan weer naar school en zo kwam alles nog op zijn pootjes terecht. Een paar weken geleden is ook onze jongste zoon Roel onder het mes gegaan en hopelijk van zijn knieklachten afgeholpen waar hij al een jaar lang last van had.

Onze oudste zoon Bram is sinds 1 september officieel als ZZP er werkzaam in zijn eigen bedrijf BDResearch en heeft de eerste opdrachten binnen. Ook voor hem en zijn gezin een spannende tijd.

Vervolgens hadden we een gesprek met een hypotheekadviseur om te vragen of wij op onze leeftijd nog een hypotheek konden krijgen nu wij vastliepen in de huurwoningmarkt vanwege ons inkomen. Net te hoog voor de sociale huurwoning en net te laag om te huren in de vrije sector. Wilden we ruimer gaan wonen dan zat er niets anders op dan maar weer een huis te gaan kopen. De hypotheekadviseur gaf groen licht en toen hebben we ons op de oververhitte huizenmarkt gestort, wat zeer vermoeiend was. En vier weken na het eerste gesprek hebben we onze nieuwe woning gevonden in Hoorn Kersenboogerd in de schilderswijk. Toch wel grappig dat ik met mijn kunstzinnige talenten nu daar terecht kom. We hebben in die tussenliggende periode acht woningen bezichtigd en naar alle woningen toe gefietst om de omgeving van de betreffende woningen te bekijken. Zo waren we lekker buiten, lichamelijk en geestelijk in beweging. Hierdoor was ik zo moe dat ik geen tijd en zin meer had om op mijn blog te schrijven. En af en toe was het ook zo spannend dat ik er moeilijk van kon inslapen.

Oh ja, we hadden in die tussentijd ook nog af en toe last van een muis, wat me uit mijn normale slaap hield en drie verjaardagen te vieren binnen ons gezin. Maar gelukkig hoeven we nu niet meer te zoeken naar een huis en kunnen we ons bezighouden met de voorbereidingen van de aankoop en de verhuizing. Zo hebben we gister een nieuwe keuken uitgezocht, leuk hoor! Weet je dat ik gewoon zin heb om de vertrekken te gaan opknappen. Wordt vervolgd!