20 November was de overdracht van onze nieuwe woning en sinds 7 december wonen we in de Monethof 31 in Hoorn (Kersenboogerd). Het waren zeer drukke en hectische weken en wat waren we blij met onze conditie, die geweldig bleek voor onze leeftijd. Natuurlijk waren we elke dag doodmoe, maar omdat je scheppend bezig bent geeft het op de een of andere manier ook energie. Alles knapt op. Gelukkig kregen we hulp van onze kinderen en kleinkinderen; van onze buurman Willehad, wiens aanhangwagentje we dagenlang mochten gebruiken alsook zijn gereedschap wat we nog in de Vekenborg nodig hadden, van de hand- en spandiensten die hij verleende omdat hij zo sterk en ook nog technisch is; van buurman Jan mochten we een trap lenen voor in de Vekenborg, want al onze spullen lagen in de Monethof; van Wims voormalige taalmaatje Dainis (Letland). Hij heeft keihard voor ons gewerkt naast zijn andere baan. Zo heeft hij de keuken gesloopt, alles in orde gemaakt voor het plaatsen van de nieuwe keuken, en nog vele andere hand en spandiensten bijvoorbeeld in de badkamer. Helaas werd hij ziek en was de badkamer net niet klaar voor gebruik tijdens de verhuizing.

We kregen te maken met de volgende tegenslagen:
1: Wims oudste zus Marianne (73) bleek stervende aan uitgezaaide lymfklierkanker en dus togen wij op een dag dat er geen andere afspraken waren, samen met zwager Frans naar Zuid Limburg om afscheid van haar te nemen. Een indrukwekkende ervaring. Gelukkig mochten we met Frans meerijden, want wij waren inmiddels behoorlijk moe. Na afloop zijn we samen ergens uit eten gegaan om zo de files in de avondspits te vermijden.
2. Het weer was overwegend slecht. Heel veel regen en af en toe heel erg koud. Zeker als je nog niet zo goed weet hoe de thermostaat van de hete luchtverwarming werkt. Voor ons een splinternieuw fenomeen. Gelukkig werkten we ons regelmatig in het zweet en dan is een beetje kou in huis niet zo erg.
3. De wasmachine begaf het, en de nieuwe die pas na 5 dagen bezorgd werd, bleek het verkeerde apparaat te zijn. De bezorgers hadden zich vergist. Gelukkig was buurvrouw Ria (die ook een sleutel van onze woning had) zo vriendelijk te zijn om de honneurs waar te nemen omdat wij inmiddels weer in Hoorn waren. De buurvrouwen Ria, Netty en Lyda hebben voor ons wat wassen gedraaid. Dank aan deze lieve dames!
4. De inmiddels geleverde nieuwe keuken bleek bij installatie niet de juiste te zijn. Wij hadden een eiken keuken besteld met witte deurtjes. Deze hele keuken bleek wit te zijn, ook mooi, maar niet wat wij hadden uitgekozen. De installateur kwam op maandag en toen was het keukenbedrijf dicht. Op advies van de monteur toch de geleverde keuken maar geïnstalleerd, omdat we geen zes weken zonder keuken gaan zitten. Het was al genoeg behelpen tijdens het opknappen van de woning en daar was ik eerlijk gezegd helemaal klaar mee. Na anderhalve dag was de keuken geïnstalleerd en gebruiksklaar.

Toen nog de laatste dozen inpakken en waren we klaar voor de verhuizing. Inmiddels was broer Jaap uit Naaldwijk overgekomen om ons, net als vijf jaar geleden, bij te staan met de verhuizing. Lampen er afhalen en in de nieuwe woning weer ophangen, de kledingkast demonteren en weer monteren. En nog vele andere hand- en spandiensten. Wat fijn dat deze lieve broer ons op deze manier zo tot steun kon zijn op de avond voor de verhuizing, de verhuisdag en de volgende ochtend.  De keuken is opnieuw besteld en na levering wordt deze keuken gedemonteerd en de nieuwe geïnstalleerd. Met twee man moet dat in een dag lukken. Dat wordt dan nog een stoer dagje met een heleboel troep aan papier en plastic.

En nu zijn alle 80 verhuisdozen uitgepakt en liggen klaar om opgehaald te worden door de verhuizer. De schilderijen wachten nog op een plekje, maar daar willen we de tijd voor nemen. Eerst maar eens kijken of de huidige opstelling van de meubels juist is. Ook moet er nog het nodige houtwerk worden geschilderd, maar dat heeft geen haast. De grote vlakken, plafond en muren, zijn praktisch allemaal geschilderd, dat is fijn. Dan kun je de meubels tenminste neerzetten en hoeven niet meer van zijn plek. Vandaag de laatste gordijnen vermaakt en daarna het hele huis weer eens grondig schoongemaakt, want jeetje mina wat lag er inmiddels weer de nodige stof na de verhuizing en installatie.

Zaterdagmiddag de oude woning schoongemaakt en maandagmorgen, na een moeizame rit in de ochtendspits met besneeuwde wegen, de sleutels ingeleverd. Ook nog de laatste post uit de brievenbus gehaald. Afscheid genomen van ons leven in Abbekerk, waar we toch met veel plezier vijf jaar hebben gewoond en een fijn contact hebben gehad met de mensen daar.

Het voelt nog alsof we op vakantie zijn in een ander huis, alle apparaten in de keuken werken net weer anders dan die we hadden en overal moet je weer vertrouwd mee raken. Maar…………. het is heerlijk om zoveel ruimte te hebben. Ieder een eigen kamer voor de eigen computer en op de bovenste etage staat de tekentafel en langs het raam van de dakkapel is een prachtige werkplaats gemaakt om te kunnen kantklossen. Alle teken- en schilderspullen staan ook daar. De was kan hier drogen bij nat weer of in de winter zonder dat het in de weg staat en de naaimachine kon ik gewoon laten staan toen ik nog niet klaar was met de gordijnen.

Morgen via een nieuwe route naar Zwaagdijk-West voor een heerlijke ontspanningsmassage,  dat heb ik wel verdiend! En nu maar hopen dat het weer geen roet in het eten gaat gooien zoals in de afgelopen dagen. Wordt vervolgd!