Ja, de titel zegt het al, we gaan weer verhuizen. Dat zit zo. Ongeveer een maand geleden las ik in de krant een artikel over een nieuwbouwproject voor negen senioren koopwoningen, klimaatneutraal en levensloop bestendig in het Centrum van Lutjebroek. Gebouwd op het terrein van de voormalige Odulphus Mavo. Het pand wat in april gesloopt gaat worden.
Nieuwsgierig las ik verder en het idee liet me niet meer los, waarom wist ik nog niet. Dat inzicht moest nog komen. Ik vroeg de brochure aan, verdiepte me erin en vroeg Wim hetzelfde te doen.
Daarna kwam het serieuze gesprek waarin we er allebei achter kwamen dat we niet gelukkig zijn op de plek waar we nu wonen. Wij zijn geen stadmensen, daar kwamen we achter in de drie jaar dat we hier nu wonen. En al helemaal niet in deze coronaperiode.
Daarna hebben we ons ingeschreven, want er was een betrekkelijk korte periode waarop je je kon inschrijven en die sloot op 21 december. We verwachtten dat er veel animo voor zou zijn omdat er veel te weinig woningen zijn voor onze doelgroep, zowel huur als koop. We hadden ons voor 8 van de 9 woningen ingeschreven om onze inlootkansen te vergroten. We hadden dit gedaan na overleg met onze oudste zoon die vanuit zijn vak kon nagaan wat de gemiddelde verkoopprijs per vierkante meter was in onze buurt voor een soortgelijke woning als de onze, in het laatste kwartaal. Vandaar uit konden we zelf onze verkoopprijs bepalen en die viel alles mee. De prijzen van huizen zijn in het afgelopen jaar zo gestegen, daar kun je niet tegenop sparen. In de laatste drie jaar hebben we al een flinke overwaarde opgebouwd.

De volgende dag al kregen we het bericht dat we waren ingeloot voor kavel nr. 3. Wij heel erg blij natuurlijk. De dag daarop het gesprek met de makelaar en aansluitend met een hypotheekadviseur. Daarna thuis de plattegrond bestuderen en op 1e kerstdag op de fiets naar Lutjebroek om ter plekke de omgeving te kunnen bekijken. Toen stonden we weer met beide benen op de grond. Want er stond een enorme schuur als uitzicht vanuit de achtertuin. Hoeveel zon zouden we daardoor kwijtraken in onze tuin op het zuiden? Van wie is die schuur en kan er sprake zijn van geluids- of stankoverlast? Staat ie niet veel te dichtbij voor het mooie? Ook was er door de plaatsing van huis nr. 2 geen buitendeur naar de berging en moesten onze fietsen via de voordeur naar de berging. Kon dat wel? Onze fietsen opgemeten en die konden er dus niet in. Waar gaan we die dan wel bergen? Was dat een foutje van de architect? Is een schuifdeur een optie? Kortom, allerlei vragen die eerst naar tevredenheid beantwoord moesten worden.

Gistermiddag zijn die besproken en er zijn goede oplossingen, waardoor we volmondig ja konden zeggen tegen deze nieuwe plannen. Dus gaan we het nieuwe jaar besteden aan het bekijken van de zaken die aangeschaft moeten worden, vloerbedekking, gordijnen, keuken en daarnaast ons huidige huis grondig opruimen. We gaan van 116 vierkante meter naar 77, dus niet alles kan mee. Maar het geeft een goed gevoel om op die manier de toekomst tegemoet te zien.

Na de sloop wordt de grond bouwklaar gemaakt, dan nog negen maanden bouwen en dan pas kan er worden verhuisd. We hebben dus nog even om ons er goed op voor te bereiden.