In de afgelopen twee maanden stond alles in het teken van de komende verhuizing en hebben we het hele huis opgeruimd. Allereerst was de bovenste verdieping aan de beurt, mijn hobbydomein met planken en kasten vol spullen om te schilderen, tekenen, naaien en te kantklossen. Manden vol lappen heb ik weggedaan, evenals de schilderspullen. De lappen gingen grotendeels naar een stichting voor Hongarije en Roemenië en de schilderspullen zijn deels naar de twee kleindochters gegaan en de rest naar de stichting. Ook nog het nodige naar de stort en de kringloop. De stichting kwam het thuis ophalen, dus dat was erg makkelijk.
Elke veertien dagen op donderdag stond er een hele lading klaar voor het goede doel en wat ruimde het ontzettend op.

Van de eerste verdieping zijn de nodige boeken naar de kringloop gegaan, kleding en stoelen weer naar de stichting en alle administratie is door onze handen gegaan en heel veel via de papierversnipperaar naar het oud papier.

Daarna was de benedenverdieping aan de beurt. Alle kasten leeg en kijken wat er weg kon en niet meer geplaatst kan worden in het nieuwe huis. Het leek wel de grote schoonmaak van vroeger.
Toen dat klaar was kwamen alle fotoboeken en losse foto’s op tafel om gesorteerd en ingeplakt te worden. Gelukkig hadden we nog een paar reservefotoboeken en een paar doosjes plakkertjes. Maar allereerst een hele krat losse foto’s bekijken op jaartal en in de bijbehorende enveloppen stoppen. Vanaf 1988 hadden we niet meer ingeplakt tot 2011. Wel zat het per jaartal in een envelop. Na 2011 begon de digitalisering en kwamen er fotoboeken via internet.
Helaas hadden we toch te kort fotoboeken en plakkertjes en dan loop je weer tegen de coronaregels aan. Winkels dicht, alleen op bestelling verkrijgbaar op een bepaalde tijd. Nou, vooruit dan maar weer. Via de Readshop in de Huesmolen konden we weer verder.
Wim en ik werkten nauwgezet samen, ik sorteerde, legde alle foto’s op volgorde in de boeken en hij plakte ze in. Er liggen nog vier boeken klaar om ingepakt te worden. Andere drukte verhinderde dat we deze klus helemaal af konden maken.

Want onderwijl moest er bij de makelaar en de hypotheekadviseur het nodige geregeld worden voor de aankoop. Koopcontracten worden doorgenomen en ondertekend, offertes gevraagd voor vloeren, gordijnen, keuken etc. om meegenomen te kunnen worden in het hypotheekbedrag. Lastig als de winkels dicht zijn en alles via internet moet. Gelukkig konden we nog via een achterdeur naar binnen bij een bedrijf voor vloeren en gordijnen. Daar een offerte aan kunnen vragen. Afgelopen week op die manier ook een keuken gekocht. Het voorwerk via internet en als laatste ter plekke een kijkje kunnen nemen en alle ins en outs door kunnen nemen. De hypotheek is nu ook geregeld. Alle kosten voor de woning kunnen uit het depot worden gefinancierd door de overbrugging.

Het waren hectische weken waarin ook nog de ijskast ontdooit moest worden omdat die een keer niet goed dichtgegaan was. De kraan van de douche stuk ging, de overbuurman gelukkig zo behulpzaam was om te zien wat er loos was, een nieuwe besteld bij de Gamma en omdat die niet paste een klusjesman geregeld bij de Gamma omdat de overloopstukken niet besteld konden worden, ze waren beneden de 20,– euro en dat kon niet geleverd worden. Een klusjesman heeft zulke zaken bij zich, zodat de nieuwe kraan toch bevestigd kon worden.  Heerlijk om na een week eindelijk weer lekker te kunnen douchen.

En zo rommelden we verder, op deze manier aan het werk zijn gaf een mooie invulling aan de lockdown en een leuk uitzicht om naar toe te leven. Met het mooie weer is Wim in de voor- en achtertuin bezig geweest om deze weer lente klaar te maken en netjes voor de foto’s voor de verkoop. Als laatste dan nog de berging. Het wachten is op weer een mooie lentedag.

Rond de bouwvak komt onze woning in de verkoop. We blijven hiervoor bij dezelfde makelaar. We zijn benieuwd hoe snel het verkocht zal worden. Als we de berichten mogen geloven zal dat geen enkele probleem zijn, ook al omdat er veel te weinig woningen zijn voor deze doelgroep.

Ook weer heerlijk gefietst in de eerste lentezon, die als verrassing zo vlak na een strenge vorstperiode kwam. De ene zondag stond men op schaatsen (wij niet meer) en de andere zondag was al het ijs weg en kon er gevaren worden in de zon. Het gek wil je het hebben! Ongekende temperaturen voor een februarimaand.
Maar wij vonden het heerlijk, na de donkere wintermaanden en de strenge lockdown voelde het als een verademing om weer zonder muts en wanten te kunnen fietsen. De wind door de (te lange) haren te voelen en de zon in je gezicht. Voor het eerst weer vrienden opgezocht om bij te praten, want we blijven voorzichtig tot we gevaccineerd kunnen worden. Gelukkig heb ik inmiddels weer een afspraak met de kapper, pedicure en masseuse.

Schrijven aan mijn boek zit er dus voorlopig even niet in. Hopelijk lukt dat weer als de verhuizing achter de rug is en we weer in de rust van een dorp wonen.