Vanaf 23 mei wonen we op de bouwplaats in ons nieuw huis, dat is toch wel een heel aparte ervaring. Pas eind augustus kregen we gezelschap van een van onze buren. Eind september kwam bewoner nummer 3, begin oktober werd het volgende huis bewoond en vorige week maandag kwam de volgende. Er zijn nu 5 woningen bewoond en 4 wachten nog op hun bewoners, maar zij zijn verwikkeld in een proces via hun advocaat met de aannemer. Van de zomer wilden zij op die manier een opleverdatum weten op straffe van een flinke geldboete per dag. De afspraak was dat 29 september de woning helemaal klaar zou zijn en op 1 november de woonomgeving.
Helaas de datum van 29-9 is verstreken zonder dat de woningen klaar zijn. Er kan binnen wel gewoond worden maar zij verkiezen een helemaal klare woning. En daar kan ik ze niet ongelijk in geven.

Wij hebben de hele zomer zonder buitenmuur gewoond met een tuin op het zuiden. En omdat er geen buitenmuur was, kon er ook geen zonnescherm worden opgehangen. Het werd dus regelmatig veel te heet in de kamer/keuken. Reden om te gaan fietsen, bij een zus in de tuin te gaan zitten in de schaduw of ons te vermaken in het zwembad van Hoogkarspel.
Ook was er regelmatig zoveel herrie dat we het huis uitvluchtten voor een aantal uren. Gelukkig heb ik vriendinnen hier in de buurt of we gingen maar weer eens een stukje fietsen in de hoop dat de herrie gestopt was als we terugkwamen. Gelukkig was dat het geval. En keerde de rust weer.

Maar op dagen dat het regende, veranderde de bouwplaats in een enorme modderpoel. Dus bij gebrek aan laarzen de schoenen uit en met blote voeten verder om onze nieuwe vloerbedekking te beschermen tegen een overdaad aan zand. Die toch evengoed wel ons huis binnensluipt omdat er nog niet is bestraat en wordt meegenomen door mensen die nog in ons huis een klus moesten doen. Dus elke dag vegen om geen zand aan de blote voeten mee het bed in te nemen.

Er waren nogal wat onaffe zaken die maar moeizaam werden opgepakt. De afzuiging van de inductieplaat deed het niet. Gebruiksaanwijzing goed lezen leverde niks op, evenmin een gastles bij het keukenbedrijf, evenmin de mand goed schoonmaken. Dus: een monteur ingeroepen. Oorzaak: een klein metalen haakje was niet aangebracht door de monteur eind april omdat, ondanks de belofte van de aannemer de keuken niet klaar was voor de keukenmontage. Er kon niets worden uitgetest. Het keukenbedrijf weigerde de nota te betalen en na veel gedoe heeft uiteindelijk de aannemer deze rekening betaald.

Het water in de badkamer liep niet weg door een te flauw afschot, dus elke dag een paar dweilen voor de wasmachine leggen bij het douchen, zodat het water daar niet onder kon lopen. Pas na een week of 5 werd er een richel aangebracht waardoor het water niet meer onder de wasmachine kon lopen. Er ontbraken in een badkamerkast plankendragers, die hebben we tot op vandaag nog niet, ondanks herhaalde vragen aan de aannemer. Balen!

Ons schilderwerk zou worden uitgevoerd door een vakman, nadat we het gepruts van de mensen die hier rondliepen hadden aangezien en ze er af en toe maar een poosje waren, zonder iets te zeggen weer weggingen en we dus niet konden afspreken wanneer ze weer zouden komen. Dit was voor ons veel te vermoeiend en hebben gevraagd om een echte vakman die het achter elkaar zou komen afmaken. Dat was ons toegezegd, alleen……………….. die was voorlopig niet beschikbaar. Dus moesten we steeds tegen een trap en videhek aankijken die alleen een grondverf laag hadden en zeer prominent aanwezig waren. Uiteindelijk hebben we besloten het zelf maar te doen op kosten van de aannemer. Dat is gelukt, alleen………….. de aannemer wilde niet onze totale rekening betalen. Omdat we geen zin hadden om eindeloos te hoeven steggelen om ons geld, hebben we handjeklap voorgesteld, net als op de veemarkt. Elk de helft van het verschil voor onze rekening nemen. En verdomd, het werkte. Het extra geld werd ook overgemaakt.

Godzijdank liep er inmiddels al een poosje een opzichter rond die we konden aanspreken, i.p.v. dat we alles via de aannemer moesten regelen, die vaak onze mails niet las en we ons dus niet gehoord voelden. Een waardeloos gevoel. Maar ook deze opzichter beloofde dingen die niet werden nagekomen.

Zo komen er een aantal mensen een paar dagen werken aan het voegen van de steenstrips, het afwerken van de dakgoten, het aanbrengen en stucen van de stucdelen tussen de steenstrips, de beugels voor de zonnepanelen, het aanbrengen van de zonnepanelen en denk je, hé hé, nu schiet het op. Maar …………… na een paar dagen zijn ze weer vertrokken en is geen enkel huis dus af.
De balkons waren niet goed lekvrij gemaakt en dus hadden diverse woningen lekkage (gelukkig wij maar een heel klein beetje) na flinke regenbuien. Ook bleef het water veel te lang staan op de balkons, wat het lekken verergerde. Conclusie: Er moest een nieuwe laag worden aangebracht om verdere lekkage te voorkomen. Dat is inmiddels gedaan. Daarvoor moesten alle pijpen van de warmtepomp en WTW-toestel weer uit het dak worden gehaald en opnieuw in de berging worden bevestigd.

De onderaannemer voor het groen en de bestrating trok een paar maanden geleden de stekker uit de samenwerking met de aannemer. Hij wilde kwaliteit leveren en een planning, die kon de aannemer niet leveren en dus wilde ook de aannemer niet met hem verder. We werden netjes door de onderaannemer persoonlijk op de hoogte gesteld, maar het is erg onpraktisch want hij is wel onze tuinarchitect. Dat vraagt weer extra handelingen van ons d.m.v. communicatie met de aannemer en de tuinarchitect. Want ……………. inmiddels waren ze plotseling met de bestrating achter het huis begonnen en weg was onze nooduitgang via de tuindeuren om met droge en schone voeten van het erf af te komen en weer in huis te komen. We hebben ze nog niet weer gezien.

Door het verbreken van dit contact werden de rijplaten en de containers die als kantine en voorraad werden gebruikt weggehaald. De modderpoel werd toen nog groter dan die al was. Het moest zover gaan dat er auto’s vast kwamen te zitten en moesten worden weggehaald door een sleepbedrijf voordat de aannemer zelf weer voor rijplaten zorgde. Gelukkig waren wij toen op vakantie in Italië. Even weg van al dat gesodemieter.

En verdomd, toen we terugkwamen lag het sedum op dak en hadden we regenpijpen gekregen aan de voorkant. In de periode erna werden dan ook eindelijk de zonnepanelen aangesloten op de meterkast. In de afgelopen maanden heb ik goed kunnen bestuderen waarom het toch allemaal zo verschrikkelijk langzaam gaat. De aannemer kan niet plannen, zijn werkvolk werkt te traag en zijn geen vakmensen en zo grijpt ie steeds mis voor de volgende stappen, omdat die andere bedrijven dan al andere taken hebben gepland. De aannemer moet het dan doen met de enkele dagen die er over blijven. Er is nu pas een ploeg ontslagen omdat ze niet snel genoeg werkten en veel te laat kwamen opdagen. De opzichter heeft dit nu kunnen constateren, maar dat was bij ons als toekomstige bewoners allang bekend. Het hele vorige jaar is er op die manier zonder toezicht gewerkt. Maar dat wilde de aannemer natuurlijk niet horen.

Mijn diabetes is gelukkig inmiddels onder controle, maar helaas heeft Wim nu een ernstiger vorm ervan met waarden die vele malen hoger liggen dan die van mij ooit geweest zijn. Gelukkig had ik alle spullen en een nieuwe leefstijl in huis, waardoor in een week tijd ook zijn waarden weer een stuk zijn gezakt. Maar het verklaarde een hoop van zijn klachten, te moe, te vaak plassen (in de vakantie was dat een ramp met een busreis van 10 dagen), een warrig hoofd, waardoor je aan dementie gaat denken. Hij heeft veel te lang gewacht voordat ie aan de bel trok. Hij dacht elke keer, als alles nu klaar is zal het wel beter gaan met mij. Maar ondertussen woekerde de stress verder en bracht die schade aan, wat tot gevolg had dat ik veel meer moest dan dan weer goed voor mij is. We denken al vanaf vorig jaar mei, nog een paar maanden en dan is het klaar. Nou, mooi niet dus. We snakken naar het einde van dit project. Dat we zonder modderpoelen de straat op kunnen gaan. We weer een normale brievenbus hebben, dichter bij huis, dat we onze auto kwijt kunnen op onze eigen parkeerplaats en onze fiets in onze eigen fietsenstalling in plaats van bij de buurvrouw.

Ondertussen raakte onze oudste zoon zijn baan kwijt, moest zijn vrouw een galblaasoperatie ondergaan, moest mijn 5 jaar jongere zus een cyste laten verwijderen uit de eierstokken en mijn jongste zus een longkwaboperatie vanwege longkanker. Het komt er allemaal bij en we moeten ook dat soort dingen allemaal verwerken. Moest ik mijn rijbewijs laten verlengen met medische keuring, ik werd 75. Gelukkig bleek ik ondanks alle ellende kerngezond te zijn en kreeg ik moeiteloos weer mijn rijbewijs.

Maar we zijn wel blij met de voordelen van onze woning. Lekker alles nieuw en gelijkvloers. We zijn er inmiddels al aardig gewend en zijn blij dat we hier kunnen blijven wonen. Maar als we dit van te voren hadden geweten, dan hadden we deze woning nooit gekocht. En zo denken alle bewoners erover. Inmiddels hebben wij ons dossier bij onze rechtsbijstandverzekering heropend zodat de schadeclaim voor het overschrijden van de werkbare werkdagen ingediend kan worden voordat de aannemer zich failliet laat verklaren. Wordt vervolgd!